میلاد علی علیه السلام

میلاد فخر عالم و سردار اتقاست

روز ظهور راستی و مردی و سخاست

عیدی است بس گرامی و روزی است بس بزرگ

دولت نصیب گیتی و گیتی بکام ماست

روزی بُود که گشت عیان فرشتگان

که آدم بدون سابقه مسجودشان چراست

روزی بُود که پا به جهان هِشت کودکی

کش خاک پا بدیده ادراک توتیاست

لشگرکش است و صابر و دانا و مهربان

اسپهبدی دلیر و خداترس و پارساست

شب تا ببامداد به تسبیح کردگار

یا نان بدوش بهر یتیمان بینواست

هر چند پادشاهی کون و مکان از اوست

یکروز باغبان و دگر روز پادشاست

گفتی زبندگان محمد یکی منم

قربان خواجه ای که چنین بنده ای وراست

خورشید وار نور جهانتاب دانشت

ارباب عشق را بجمال تو رهنماست

نام علی بس است که گیری جهان بدو

گر ذوالفقار نیست بس این نام دلرباست

شوقت گرفته دامن ما ای امیر عشق

ورنه توئی کجا و سخنهای ما کجاست

«عماد خراسانی»